De meningen zijn verdeeld over Rivièra Maison. De één vindt het geweldig, de ander vindt het niets. Ik zit er, met een hoop anderen, tussenin. Ik bekijk het merk vanuit esthetisch en marketingtechnisch oogpunt en in beide gevallen heb ik respect voor ze. Neem nu bijvoorbeeld de nieuwe collectie Ramatuelle Beach. Wie een beetje bekend is in die streek, de zuidkust van Frankrijk, krijgt meteen een bepaald beeld voor ogen. Een beetje sjiek, beetje marine, vooral veel streepjes en jaren ’50 en ’60. Brigitte Bardot, chansons en uitgebreid eten en drinken. De collectie belooft dan ook wat de naam en sfeer doen vermoeden. Ik citeer even uit het meegestuurde persbericht:
“Begeef u in de omgeving van het mondaine St. Tropez, met een snufje elegantie en stijl à la Brigitte Bardot in de jaren ’50…. Een snufje jaren ’50, casual en shabby chique: een happy thema waarbij het draait om een onbezorgde zomer met familie en vrienden”.
Ik wil echt NU op vakantie! En dan leun ik graag tegen die jute en gehaakte kussens, drapeer met genoegen een gestreepte plaid over een casual gedekte tafel en eet graag van rustieke bordjes in vrolijke pasteltinten. Ik ben al weer om; respect.
Het is net als IKEA; als het niet alleen maar IKEA is kan het prima. Als het niet alleen maar Rivièra Maison is mag het ook. De spullen laten zich bovendien perfect combineren. Maar die teksten overal op mogen wat mij betreft nu wel afgelopen zijn. En free drinks in St Tropez? Ik ben ze nog nooit tegengekomen…..
Waaah…gaap. Heel saai die pastellerige streepjes…doet me niks.